Qabil Ədalət
Buz dağı
Tərk etdin isti bir yay gecəsində, Qəlbimdə buz bağladı, don vurdu, qəfil gedişin. Səhər açılar, günəş çıxar, Qəlbimin buzu əriyər deyə, fikirləşdim… Dan yeri söküldü, günəş çıxdı, Qızmar günəş daş-kəsəyi əritdi, Asfalt əridi, torpağı yandırdı, Amma Günəş məni isitdikcə, mən don atdım, Qəlbim döndü buz dağına, Qəlbimin buzu ərimədi ki, ərimədi… Çünki…
