Jurnalist olmaqdan öncə əsl vətəndaş olmaq lazımdır

Artıq sayılı günlər qalıb. Təxminən bir ay sonra haqqı və ehtiyacı olan 255 jurnalistə mənzil veriləcək. Təbii ki, tam təmənnasız şəkildə. Bu möhtəşəm layihənin müəllifi isə möhtərəm Prezidentimiz İlham Əliyevdir. Hər bir azərbaycanlının Prezidenti olan cənab İlham Əliyev. Dövlətimzin başçısı növbəti humanist addımı ilə bir daha sübut etdi ki, bu gün dünyanın heç bir ölkəsində jurnalistə bu qədər qayğı ilə yanaşılmır, onun sosial problemlərinə bu qədər həssas şəkildə diqqət göstərilmir.

 

Dövlətimiz hər bir vətəndaşına sahib çıxmağı bacarır, o cümlədən həkiminə, müəllimnə, jurnalistinə... 2013-cü ildə 156 mətbuat nümayəndəsinin və onların ailə üzvlərinin yaşadığı böyük sevincdən bu il daha 255 jurnalistə pay düşəcək. Bundan gözəl nə ola bilər ki? İllərdir ev arzusunda olan, mətbuatımızın inkişafında mühüm xidmətləri ilə fərqlənən həmkarlarımız nəhayət öz şəxsi mənzillərinə qovuşacaqlar. Hesab edirəm ki, bu işin maddi tərəfi ilə yanaşı, mənəvi çalarları daha diqqətçəkəndir. Hər bir halda dünyada bənzəri olmayan bu xeyirxah, nəcib təşəbbüsü sadəcə olaraq ən azından alqışlamaq lazımdır. Təəssüf ki, bəzən insanın içindəki qaranlıq məqamlar, bəslədiyi kin, qərəz ətrafda baş verən müsbət hadisələri görməyə imkan vermir. Dövlətin öz vətəndaşına sahib çıxmasına, onun sosial problemlərinin həllinə dəstək olmasına əyri gözlə baxanlar bu incə məqamda belə mövcud durumdan şəxsi maraqları üçün istifadə edərək xəbisliyi büruzə verməyə çalışırlar. Belələri şəxsi və korporativ maraqları naminə dövlətin fəaliyyətinə, onun müdrik siyasətinin uğurlu nəticələrinə kölgə salmaq niyyətlərini ortaya qoyur, ictimai şüurla manipulyasiya edərək çaşqınlıq yaratmağa cəhd göstərirlər.

 

Bir müddət əvvəl "dövlət jurnalistə niyə ev verməlidir” kimi mənasız, gülünc çağırışlar edən bəzi münəccimlər indi atılıb düşüblər ortaya ki, bəs filan jurnalistlərin ev almağa haqqı var. Özü də əllərində tərtib etdikləri qondarma "siyahılarla”. Bugünlərdə "qabağa düşən” Əvəz Zeynallı Milli Mətbuat Günündə jurnalistlərə verilməsi planlaşdırılan mənzillərlə bağlı saxta və qondarma "sorğu” keçirib. Ə.Zeynallının keçirdiyi "sorğunun” nəticələrində böyük əksəriyyəti jurnalistikaya aidiyyəti olmayan, daim informasiya təxribatı törətməyə cəhd edən "jurnalistlərin”, sosial şəbəkə trollarının adları əks olunub.

 

Mətbuat Şurasının "qara siyahısı” da əlavə etsək, "siyahı” tamamlanar. Bu cür halların baş verməsini təbii qarşılayıram. Çünki cəmiyyətdə hər ağılda, hər əqidədə insana rast gəlmək olar və hər kəs öz düşüncəsinə görə davranır, addım atır, nəyəsə qiymət verməyə çalışır. Ancaq jurnalistikada olub, jurnalistlərin maddi vəziyyətini bilib "dövlət jurnalistə niyə ev verməlidir” kimi qərəzli və yersiz çağırış etmək normal, sağlam düşüncə tərzindən uzaqdır. Guya bu zaman jurnalistlər dövlətdən asılı vəziyyətə düşürlər və öz müstəqilliklərini itirirlər. Məsələyə tamamilə qərəzli, qeyri-obyektiv yanaşmadır bu. Dövlətimiz jurnalistlərə hər hansı bir formada dəstək olanda onları siyasi baxışına görə ayırmır.

 

2013-cü ildə mətbuat işçiləri üçün istifadəyə verilən binadan ev alan jurnalistlərin siyahısına nəzər yetirsək, bir daha bunun şahidi olarıq. Bəzi xarici dairələrin, casusların əlində alət olmaq yaxşıdır, yoxsa dövlətə, millətə bağlı olmaq? Və ya dövlətçiliyi, ümummilli dəyərləri hər şeydən üstün tutmaq? Jurnalist olmaqdan öncə əsl vətəndaş olmaq şərəflidir, yoxsa "müəyən” marağa görə satılmaq? Qarşıya qoyduğum seçimlər arasında yerlə-göy qədər, hətta balaca bir uşağın belə dərk edəcəyi qədər fərq var.

 

Təəssüf ki, öz "seçimini” edən, yanlış yolda yürüyənlər üçün bunu başa düşmək və qəbul etmək çətin olar. Bu, məsələnin bir tərəfi...