Günel Hacı,BDU Jurnalistika fakültəsinin tələbəsi Bütün gün danışır.
Səhər, axşam, günorta,
ev, bayır, bazar, bağça,
künc, qıraq- bucaq, orta demir,
danışır ki, danışır.
“Dünya dağılmaz ki, arada sussa!”
Amma, susmaz ki, susmaz..
Yasa gedirsən - danışır, toya gedirsən - danışır. Toya gedəndə yoxluqdan, evə gələndə toxluqdan gileylənir. Hələ qonşu masadakı Fatma xalanın boynundakı qızıl zəncirin halqalarını saymağını, qızları Aytənin ayaqqabısının timsah dərisi ilə Gültənin işləməli çantasının bər-bəzəyini süzdükdən sonra mənə atdığı o baxışdakı imaları demirəm. Sağ olmuş əlindəki tikələri elə didişdirir ki, elə bil toya gələn hər qadını bir-bir süfrəyə düzüb dişinə çəkir.
Evdən danışaraq yola salır, evdə danışaraq qarşılayır. Gün dəyişir, il dəyişir, vəziyyətimiz belə dəyişir, ancaq bu insanın danışmağı dəyişmir.
Üzündə hər zaman zəhrimar,
dilində giley, güzar.
Ağzını da açmağa qorxarsan ki, deyər “azzar!"
Oturtsan, dərdini soruşsan, bax onda susacaq.
Bu dəfə içindəkiləri səssiz- səssiz qusacaq.
Küləyin səsinə, günün istisinə, yağışın nəminə, qonşunun işığına danışır.
Yazın gəlişinə, payızın gedişinə, uşaqların ayaq səsinə danışır.
Ətrinin ətrinə, yorğanın içliyinə, armudun kalorisinədanışır.
Serialların vaxtına, Ferihanın gunahına, futbol verən kanallara danışır.
Qohumunun maşınına, hal-hazırkı yaşına, üzünün qırışına danışır.
Bıçağın itiliyinə, kreslonun yerinə, bananın əyrisinə danışır.
Metroda yer verməyənə:"ay uşaq, ay uşaq, cavan adamsan dur bir az da biz oturaq. Böyüyə hörmət etməyi öyrətməyiblər sənə?"
Məhəllədən iki dəfə keçənə: "Buralarda yaman gəzir, nəsə bir iş var bunun altında."
Üzünə gülümsəyənə: "Anana gül, atana gül, nəsil-nəcabətinə gül. Mənim gülünəcək halım yoxdur." deyib danışır.
Arada nəsə söz deyirəm sonra lap peşman oluram. Deyirəm, kaş deməz olaydım. Başlayır yenə danışmağa. Danışır, danışır, danışır...
Evlənməzdən əvvəl dördcə dəfə üzünü görmüşdüm, o da ki yarım yamalaq.
Ağzından kəlbətinlə söz alırdım, səsini eşitməyə həsrət idim.
Danışanda da bir-iki kəlmə deyib, susurdu, dünya mənim olurdu.
İndi isə susmağına həsrət qalmışam.
Dedim evlənim bir yarım olsun,
Onda da yarım oldu yamalaq..
