4 ildir Bakı Dövlət Universitetinin Jurnalistika fakültəsində oxuyuram. Bu 4 il ərzində ilk dəfə bir dəyişikliyin şahidi oldum. Çünki bu fakültə eynilə Azərbaycan təhsil sisteminə uyğun “kişinin sözü bir olar” prinsipilə fəaliyyət göstərir. Amma bu gün deyəsən şeytanın ayağını sındırıblar. Belə ki, fakültədəki xadimə xalaların oturduğu və növbətçilərin fakültənin keşiyini çəkdiyi stolun yerini dəyişiblər. Üçüncü mərtəbəyə qalxar qalxmaz bu dəyişiklik gözümdən yayınmadı. “Xala, nə məsələdi? Axi bu fakültə dəyişikliyin nə böyüyü nə kiçiyinə hazır deyil, bundan rəhbərliyin xəbəri varmı?”- deyə sorğu suala tutdum. Xala isə cavabında dedi ki: “bala, bura pəncərənin qabağıdı, deyirəm gün vurar biraz isinərik.”Fakültədəki bu düşüncə və dəyişikliyə meyilliyik məni lap sevindirdi. Axı necə ola bilərki, fakültənin siması olan bu stolun götürülməsi, adət ənənələrin pozulması, Yalçın müəllim demiş “fakültə qeyrəti” çəkməyib stolun yerinin dəyişdirilməsi etiraz doğurmayıb? Necə ola bilər ki, burdakı tələbələrə dəyişikliyin mümkünlüyünü göstərən bir addım atılıb? Axı biz tələbələr 40 ilə yaxındır ki,dəyişməyən və fakültə ilə həmyaşıd olan dərs proqramına əsasən təhsil alırıq. Hələ də jurnalist vətəndaşdır, jurnalist təbliğatçıdır deyən müəllimlərin mühazirəsində yuxulayırıq. Biz 2011-ci ilin tələbələri ola-ola 1960-80-ci illərdə çap olunan Tofiq Rüstəmov, Nurəddin Babayevin sapsarı, naftalin iyi verən kitablarından kurs işləri yazırıq. Elektron mühazirə oxumaq imkanımız ola-ola qollarımız sınsa da dözüm nümayiş etdirib mühazirələri dəftərə köçürürük. Bütün bu ənənəyə sadiqliyimizdən sonra kim çıxıb dekanımıza deyə bilər ki, gəl bu stolun yerini dəyişək? Dekan bunu fakültəyə xəyanət, dəyərlərimizə sayğısızlıq adlandırmazmı? Deməli mümkünimiş. Xadimə xalanın günə çıxmaq, gün işığı görmək arzusu bizi həqitətən də fakültədə dəyişiklik etməyin mümkünlüyündən xəbərdar etdi.“Facebook”-da dostum bir yazı paylaşıb. Deməli, məsələ bu yerdədir ki,pilot universitet seçiləcək həmin universitetin jurnalistika fakültəsində təlim-tədris studiyası qurulacaq. Dostum bu məsləyə xeyli ümidsiz yanaşıb. Deyir bunu yenilik və inkişafa düşmən olan bizim fakültədə reallaşdırmaq mümkün deyil. Bir dəfə təklif gəlib rəhbərlik isə rədd edib. Amma əlbəttə ki, bu dostum fakültədəki stol dəyişikliyindən xəbərsizdir. Odur ki, mən də tələsik bir status yazıb onu məsələdən hali etməyə çalışdım ki, artıq fakültəmizdə irəliyə doğru ümid işığı görürəm, heç sıxma ürəyini!Necə ki, xadimə xala gün işığı görmək istədi elə biz də bu sistemlə ağ günə çıxmağı ümid edərək “təhsil alıb” gedəcəyik, bizləri əvəz edənlər də eyni problemlə oxuyub bitirəcəklər. O vaxta qədər ki, fakültənin dərs proqramı dəyişilib müasir jurnalistika prinsiplərinə cavab verə. O zamana qədər ki, bu fakültə tələbələrin “sovet qalığı” adlandırdığı müəllimlərdən təmizlənə. Axı bü gün yeri dəyişilən o stol fakültəyə daha çox lazımdır, nəinki beyinləri dəyişməyən və jurnalistlərə siz təbliğatçısız deyən, beyinlərini zəhərləyən müəllimlər.
Aysel FƏRZİYEVA
