- Yox əsla, reklam üçün deyil. Ailədə dörd qız idik, anam həmişə bizə deyirdi ki, pis hərəkət etsəniz, sizi kəsərəm. O, uşaq vaxtı bizdən Allaha məktub yazmağımızı istəyirdi. Məsələn mən texnikuma daxil olmaq istəyirdimsə, təxminən belə bir məktub yazırdım: “Ay, Allah, mən Elza Əhmədova sənə söz verirəm ki, filan tarixdə bu texnikuma qəbul olacağam.” İmza da çəkib, anama verirdim. İllər sonra bu məktubu tapmışdım. Bir aralar isə Allaha minnətdarlıq məktubu yazırdım və günahlarımın bağışlanmasını istəyirdim.

- Belə bir hikmətli söz var: Lazım olan yerdə hamı sussa belə sən nəinki danış, hətta möhkəmdən çığır. Danışmaq lazım olmayan yerdə hamı danışsa belə, səs sus. Niyə də danışmayım?! Dilim və sözüm var, deyirəm. Allah adamı odur ki, pislik etməsin. 

-Mənə pislik edənlərə sözümü deyirəm, amma ona pislik etmirəm, kin saxlamıram. Mən sözümü balama da, bacıma da deyirəm. Ola bilər bir adamla aramda qalmaqal olsun, amma ona qarşı kin saxlamaram. Çünki belə olan halda həm yaza bilmərəm, həm də  gözəl qalmaram. Ruhum təmiz olmalıdır ki, işləyə bilim.

-Əslində mən şairlikdən bəstəkarlığa keçmişəm, uşaqlıqdan şeirlər yazırdım. Satirik üslubda bir maraqlı şeirim var idi, birini də anam üçün yazmışdım, daha sonra şeirlərimə musiqi bəstələməyə başladım.  Anam bu istedadımı gördüyü üçün məni fortopiano üzrə təhsil almağa məcbur etdi. Mən qarmon çalmağı istəyirdim, çünki mən fikirləşirdim ki, qarmon çalıb, toylara gedərəm. 

-İsveçdə, İtaliyada, Türkiyədə də belə tipli çəkmələr var. Qaloş bizim nənələrimizdən qalıb. Dünya təcrübəsində də kənd təsərrüfatında istifadə olunan ayaqqabıları müasir şəkildə satışa çıxarırlar. Bizim də bir çarığımız, bir də qaloşumuz olub. Mənim geyindiyim ayaqqabılar da müasir tiplidir. İndi hamı baxır və çox bəyəndiyini deyir. Maraqlıdır , bəs ötən il qaloş geyinəndə niyə mənə gülürdülər? İndi görürlər ki, özlərinə gülüblər. Dünya artıq bizim qaloşları modernləşdirib. İnsan düşünməyi bacarmalıdır. Əgər düşünə bilmirsə, heç olmasa düşünənlərə gülməməlidir. O insanlara səslənirəm ki, 10-a qədər sayıb sonra gülsünlər. 

-İlhamə xanım məndən böyükdür, mən də onun mahnılarını ifa edərkən xalq artistindən icazə alıram. Hətta öz “Ağ çiçəyim” mahnımı da oxuyarkən ondan icazə almışam. 

-Çünki bu mahnını mən onun üçün bəstələmişəm. Bu mahnını ifa edəndə o mənə söyləmişdi ki, harasını bəyənmədinsə, de bir də oxuyum. Xahiş edirəm İlhamə xanım mənə qadağa qoymasın. Onsuz da nə mən, nə də başqası onun kimi oxuya bilməyəcəyik. 

- Mən özümə heç vaxt dahi deməmişəm. Yalçın müəllim bilməlidir ki, Elza Seyidcahan elə təbəqəyə sahib adam deyil ki, özünə dahi desin.  Dahinin yaşı olmur, elə dahilər var ki, biz gözləyirik onlar ölsün sonra biz onun dahi olduğunu etiraf edək.  Qara Qarayev də öz dövründə bizim kimi insan idi. Onunla da vuruşurdular, iradlar tuturdular, lağa qoyurdular. Amma hazırda həmin insanlar əsl dahilərdir. 

-Mən özümə dahi demərəm, çünki dahi olmaq üçün gərək ölüm. Ölümü isə arzulamıram, istəyirəm uzun yaşayım. Mənim tamaşaçılarım bilir ki, Elza xanım heç vaxt dar düşüncəli olub özünə dahi deməz. Ən azından mənim müəllimlərim çox sadədir. Dahi insan edir və əslində nə qədər böyük bir iş gördüyünü bilmir. Əgər mən dahi olmaq üçün nəsə etsəm, heç vaxt yarada bilmərəm. İnsanlar ona görə dahi olmur ki, bir əldə beş qarpız tuturlar. Oturduqları yerdə istəyirlər həm Elza Seyidcahan, həm Qənirə Paşayeva, həm də Zeynəb Xanlarova olsunlar. Başa düşmürlər ki, hamısını etmək mümkün deyil. Mən bu gün özümə dahi demirəm, amma zaman göstərəcək ki, Elza dahi idi, yoxsa yox.

-Böyük bir layihədir, 8 mart Qadınlar Günündə bu konsert reallaşacaq. Konsertdə şəhid ailələri və ulduzlar olacaq. Biz istəyirik ki, həmin günü şəhid ailələrinin az da olsa könlünü şad edək. Konsertdə əsasən millət vəkili Qənirə Paşayevanın sözlərinə bəstələnən mahnılar üstünlük təşkil edəcək. Xalq və türk mahnıları da olacaq. Bir sözlə, hər kəs “şok”a düşəcək.