Elşən Musayev: “Heç bir hakimiyyət və ya komanda xəyanətlərdən sığortalanmayıb”
AZXEBER.COM portalı Azərbaycan Demokratik Maarifçilik Partiyasının sədri Elşən Musayevin "Qaynar.info"ya verdiyi müsahibəni təqdim edir...
- Elşən müəllim, öncəliklə qeyd edim ki, son zamanlar üzərinizə kifayət qədər diqqət çəkməyi bacarmısınız…
- Bütün hallarda təşəkkür edirəm, hərçənd bunu hansı ehyamla söylədinizi anlamadım və dəqiqləşdirmək imkanım da yoxdur. Amma deyim ki, məsələni bu şəkildə qoymağın və şəxsi faktorlara bağlamağın da əleyhinəyəm. Çünki ictimai-siyasi proseslərdə yeni simaların, subyektlərin meydana çıxmasını diqtə edən, sifariş verən biz deyilik, məhz cəmiyyətin özüdür. Səbəbsə çox sadədir: İllərdən bəri səslənən eyni və şablon fikirlər artıq aktiv və intellektual təbəqəni yorub. Onlar yeni yanaşmalara, fərqli mülahizələrə şahidlik etmək istəyirlər. Bu istək təmin olunduqda isə dərhal inisiativ yaranır və adekvat reaksiya sərgilənir.
- Amma razılaşın ki, haqqında bəhs etdiyiniz reaksiya heç də hər zaman dəstək və rəğbət xarakterli olmur. Radikal mövqeyinizə rəqib düşərgədən sərt təpkilər də durmadan gəlməkdədir…
- Məntiqli deyilmi sizcə? Əlbətdə təpkilər gələcək. Tam təbii prosesdir axı bu. Onlar mənim şənimə şerlər yazıb, dəstək mesajları göndərəsi deyildilər ki. Siyasətdə belə təpkilərdən yayınmağın, düşmən qazanmamağın, hədəf olmamağın tək yolu budur ki, ortada yeyib qıraqda gəzəsən. Hamının üzünə gülərək iqtidarın yanında müxalifətin, müxalifətin yanında iqtidarın qarasınca danışasan. Ən nəhayət şərəfsizin, satqının biri olasan, mövqeyin, istedadın, gücün-filan da olmasın və s. Yox əgər bu kriteriyalardan uzaqsansa, o zaman hər şeyi gözə almağı bacaracaqsan. Daha doğrusu bacarmalısan! Və…deyim ki, siyasəti hər kim sıradan bir peşə kimi qəbul edirsə, inanılmaz şəkildə yanılır. Siyasətlə məşğul olmaq minalanmış sahədə gəzmək kimi bir şeydir. Ən kiçik səhv ucbatından bütün karyeranın üzərindən anındaca xətt çəkə bilərsən. Elə Azərbaycan siyasətinindəki subyektlərn də ən spesifik cəhətlərindən biri də ondadır ki, vaxtı ilə minaya düşüb özünü yandıran, tükədən bəzi siyasətçilər məhv olmalarına rəğmən hələ də ortalıqda ruh kimi gəzməyə davam edirlər.
- Bu rişxəndin konkret ünvanı varmı?
- Buna siz rişxənd deyirsiniz. Pasport adı isə acı reallıqdır, soyadı da qaraguruh. Doğum tarixi də 1992. Və nə qəribədir ki, qaraguruh adlanan həmin təbəqənin bir hissəsi son dərəcə hiyləgərdir və fərqindədir ki, siyasi perspektiv-filan yoxdur, bu səbəbdən reallığa söykənərək bütün gücü seçkidən-seçkiyə, mitinqdən-mitinqə qrant qazanmağa yönəldiblər. Digər təbəqə isə kamikadze ruhunda təlimatlandırılan, böyüdülən zavallı insanlardır. Hər mitinqdə, qanunsuz aksiyalarda, sanki hər şey bunların boynuna biçilibmiş kimi ortalığa düşürlər. Sonları da əksər hallarda ya həbs olur, ya da hansısa uğursuz bir zolaq. Çünki onları buna inandıranlar var. O fantaziyaların ssenaristləri var. Yazdığım köşələrin birində də vurğulamışdım ki, AXCP-nin sıradan bir iclasında Əli Kərimlini dinləyən partiya üzvü bir anlıq nağıllar dünyasına qapılıb özünü yaxın perspektivin ən yüksək mövqeyində, vəzifə pilləsində görə bilər. Fəqət, sadəcə iclas bitənə qədər! Və…vay o günə ki, həmin gipnozdan ayılma gec baş verə, bax dəhşət də o zaman başlayır. İnsani bitənə, tükənənə, məhv olana qədər istismar edərlər. Necə ki, bu zamana qədər ediblər. Amma mənim üçün çox maraqlı olan bir nüans da var ki, siyasətlə məşğul olan birinin reallıq hissi görəsən hansı həddə qədər tükənməlidir o Əlinin, İsanın yanında olsun?. Axı adamların yüzdə bir nisbətdə belə, hakimiyyət şansı yoxdur. İllər boyu pul qazanmağa, alıb-satmağa başları necə qarışıbsa iqtidarın qarşısına çıxarmaq üçün zamanında kadr potensialı hazırlamağı da unudublar. Ətraflarındakılar da göz qabağındadır. Onlarla xalqın səsini almaqmı olar? Hər hansı bir seçkini udmaqmı olar? Və ya, min dəfə iraq olsun deyərək nəzəri cəhətdən düşünək ki, dünyanın üzü o yana çönüb və bunlar hakimiyyətə gəlib. O zaman sual edirəm, bu ölkədə görəsən neçə nəfər tapılar ki, misal üçün Razi Nurullayevi baş nazir postunda təsəvvür edə bilsin? Ya da qulaqlarımızı çəkib, “kiş-kiş”lər deyib fərz edək ki, Seymur Həzi rabitə və informasiya naziridir. Göydən yerə daş ələnməzmi? Dünyanın sonu gəlməzmi? Vallah-billah gələr! Hələ o yana da keçər. Yəni dediym odur ki, Azərbaycanın radikal müxalifəti ilə bağlı hətta ən fantastik ehtimallar da ciddi qarşılanmır. Səbəbkarsa sadəcə özləridir. Ən yaxın çevrələrindəki insanlarla səmimi olmağı bacarmayan biriləri xalqa səmimiyyət dərsi keçə bilməz. Bu da siyasətin yazılmayan qanunudur. İsa Qəmbərin 2000-ci ildə parlament seçkiləri öncəsi Əli Kərimlini 5 qəpiyə satib Mirmahmud Mirəlioğlunun rəhbırlik etdiyi qanadı AXCP kimi tanıması faktdlr və tarixin arxivində qalır. Bu adamlar bir-birini zaman-zaman parlamentə getməkdə, iqtidara işləməkdə suçlayıb satqın adlandırıblar. Bir vaxtlar öndər, lider dedikləri Elçibəyə etdikləri xəyanətlərin sayı-hesabı yoxdur. Elə Milli Məclisə son seçkidən öncə dedilər birləşirik, sonra söhbətin içindən ehmalca sivrilib çıxdılar. İnkar edə bilərlərmi bunu? İnkar etsələr mətbuata verdikləri palaz-palaz müsahibələri, vədləri neyləyəcəklər bəs? Hanı Müsavatın qurultayı? Niyə keçirmirlər? Ya da Elçibəyin təyin etdiyi müavinlərdən niyə heç biri AXCP sıralarında qalmayıb? 8-indən barı biri?! Onların hamısına naşı, satqın demək olmaz axı. Yox əgər deyilsə, o zaman Elçibəyin özünün zəkası, liderliyi şühbə altına alınar.
Baxın, Heydər Əliyev vəfat edəni artıq 9 ildir, amma “Azadlıq” qəzeti hələ də ondan əl çəkmir. Hər mühacirin, küskünün, yerindən duranın, yoldan keçənin Böyük Öndər haqqında iftirasına öz səhifələrində yer ayırır. Və bu ölkədə artıq balaca uşağa da məlumdur ki, həmin qəzetdə məqalə başlıqlarından tutmuş az qala korrektə işinə qədər hər şeylə şəxsən Əli Kərimlinin özü məşğuldur. O zaman sual edirəm, bu qədər kinlə-küdurətlə hara geirsiniz? Görəsən bizə duyduğunuz nifrət hissinin yarımca faizini erməniyə duyursunuzmu? Kişilik budurmu? Bax, bu suallara cavab istəyirəm mən. Əli Kərimli isə ortaya çıxıb sivilcə mübarizə aparacağına mirzələri vasitəsi ilə əleyhimizə təhqiramiz köşələr yazdırır, ətrafındakı qaraguruha təlimat verir ki, hər müsahibəmizin, bəyənatımızın altından arvad adı ilə səviyyəsiz, arqumentsiz, aşağılayıcı şərhlər yazsınlar. Oysa ki, mən Azərbaycan Prezidentinin vəkili və rəsmi qeydiyyatı olan siyasi partiya rəhbəri qismində bu adamı dəfələrlə canlı debata dəvət etmişəm. Hətta iqtidara qarşı ən sərt mövqeyi ilə tanınan “Azadlıq”radiosunda və müxalifətin tanınmış mətbu orqanı olan“Yeni Müsavat”qəzetində belə onunla canlı müzakirələrə hazır olduğumu bəyan etmişəm. Cəsarəti varsa meydana buyursun. Yox əgər dəxilsiz biriləri vasitəsilə dəxilsiz cavablara qalxacaqsa bu başqa məsələ. Buyursunlar! Nifrəti də, qəzəbi də püskürə bildikləri qədər püskürsünlər. Zatən bacardıqları tək şey budur. Bir insanın əlində olan tək şeyi almaqsa nə Tanrıya xoş gedər, nə də bəndəyə.
- Amma etiaf edin ki, siz də mövqeyinizdə yetərincə sərtsiniz…
- Bu bəlkə də kənardan belə görünür. Amma inanın ki, söylədiyim hər hər kəlmənin arqumenti var və mən bir tək doğrularıma, savablarıma deyil, yalnışlarıma və günahlarıma da cavabdeh olan biriyəm. Hər kəs də əmin olsun ki, İlham Əliyevi özümə sərf etdiyi üçün deyil, Azərbaycan xalqına sərf etdiyi üçün müdafiə edirəm. Mövqeyim bəllidir, açıqdır, qətidir. Bəzi artistlər kimi ortada qalmamışam. Əlli cəbhəyə işləmirəm. Düşüncəm də budur ki, Azərbaycanın siyasi səhnəsində Heydər Əliyev kursuna alternativ yoxdur və bu dövləti yaxın keçmişdə öz səriştəsizlikləri ucbatından az qala xəritədən silinmə təhlükısi ilə baş-başa qoyanlar bir daha bizə rəhbərlik edə bilməz. Belə bir şansı onlara verə bilmərik. Verməyəcəyik də!
- Bəs eyni səmimiyyəti iqtidar komandasında hər kəsin bölüşdüyünə necə, inanırsınızmı?
- Qətiyyən inanmıram. Bu heç mümkün olacaq bir şey də deyil. Bəlkə də üzdə elə görünə bilər, amma içdə əsla! Heç bir hakimiyyət və ya komanda xəyanətlərdən sığortalanmayıb, o cümlədən təmsil olunduğum mövcud iqtidar. Amma o tip insanların əsl xislətlərini bəlli etməsi də uzun çəkmir. Çünki bu iqtidarın, millətin, siyasətin ədalətindən başqa bir də İlahi ədalət var və hər kəs həyatda hansı əxlaqa sahibdirsə siyasətdə də eyni mahiyyəti daşıyır. Təfsilata isə varmaq istəmirəm.
- Elşən müəllim, mövzunun istiqamətini bir az dəyişək: Radikal müxalifət son zamanlar demək olar ki, bütün taktiki gedişləri gənclər üzərindən qurur. Hətta son 17 mart mitinqi də 8 aprel aksiyasına həlledici hazırlıq kimi qiymətləndirildi. Çox maraqlıdır, iqtidarın gənclər cəbhəsində necə, hər hansı bir mərkəzləşmə, təşkilatlanma meylləri hiss olunurmu?
- Mən iqtidar gəncliyi ilə bağı mövqeyimi bir müddət öncə ən sərt şəkildə bildirmişəm. Bu gün də dediyim sözün sahibiyəm. İçimizdə, ətrafımızda hər zaman dəyərli və cəsarətli insanlar olub, var və bundan sonra da olacaq. Amma nə təəssüf ki, iqtidarın ən üst pillədə dəyər verib, irəli çəkib, mövqe sahibi etdiyi gənclərin əksəriyyəti bu gün meydanda yoxlar. Onlar sanki ”ac başım-dinc başım” fəlsəfəsinə qapılıblar. Özlərini dilə-dişə salmaq istəmirlər. Adını da qoyurlar ki, biz filan mətbu orqanı baykot eləmişik. Ya da “mən filankəsin səviyyəsinə enə bilmərəm” kimi şablon arqument! Son dərəc bəsit yayınmadır. Təəssüfedici addımdır. Amma nə varsa budur və necə varsa da tərəfimizdən deyiləcək, deyilməlidir. Hətta mən hərdən fikirləşirəm ki, əslində hansısa mənada bu addıma gerçəkdən baykot demək olar. Çünki, nə bilmək olar, bəlkə də adamlar baykot deyərkən iqtidarı, höküməti, yürüdülən siyasəti, dövləti,dövlətçiliyi müdafiə etmə imkanının, fürsətinin baykotunu nəzərdə tutublar? Hər halda şəxsən mən bunun əksini görmürəm və son dərəcə üzülürəm. Sualınızın birbaşa cavabına gəlincə isə bildirim ki, mən siyasi meydanda sadəcə öz adımdan danışıram və geniş spektrda hansısa mərkəzləşmə meylllərindən də xəbərdar deyiləm. Amma rəhbərlik etidyim partiyada artıq xüsusi aktivliyin müşahidə olunduğunu əminliklə söyləyə bilərəm. Ələxsus da bölgələr səviyyəsində yenidən təşkilatlanma işlərinə start verilib. Gənc həmkarlarımız da heç şübhəsiz ki, bu prosesdə əsas rollardan birinə sahiblər.
- Bölgələrdə təşkilatıandığınızı söylədiniz. Sizcə əyalət insanının əhval-ruhiyyəsi necədir?Ələxsus da Quba hadisələrindən sonra….
- Məncə Quba hadisələri eksklüziv bir xarakterdədir və heç bir halda düşmənlərin arzuladığı kimi president şəklini almayacaq. Hər kəs də bilməlidir ki, bu olay hakimiyyətə deyil, icra başçısına qarşı yönələn hiddətin ifadəsi olub. Nəticə də bəllidir. Əyalətdəki insanların əhval-ruhiyyəsinə gəlincə isə, düşünürəm durum kifayət qədər qənaətbəşxdir. Ən əsası, cənab Prezidentin siyasi xətti birmənalı dəstəklənir. Bölgələrə təhkim olunmuş məmurlar əhaliyə qarşı bir az daha diqqətli olub, insanları özlərindən narazı salmasalar vəziyyət bundan da yaxşı olar.
- Yəni belələri hələ də var…?
- Güman edirəm ki, mən bu suala ritorik də olsa cavab verdim.
- Son olaraq, İctimai Palatanın aprelin 8-nə təyin etdiyi və artıq hakimiyyət ilə razılaşdırılan icazəli mitinq barədə də fikirlərinizi almaq istərdik.
- 17 mart biabırçılığından sonra hələ də mitinq-filan söhbəti gedirsə bunun iki anlamı ola bilər. Ya qarşı tərəfin reallıqla barışma instinkti tamamən itib, ya da adamların yumor hissində əməllicə artım var. Amma bir də fikirləşirəm ki, yumor hissi bu qədər güclü olan biriləri 1 aprel kimi uyğun rəqəm varkən, 8 apreli niyə seçdilər ki?!..
