“Din bizim özünüdərkimizin bir hissəsidir”

“Din bizdə dövlətdən ayrıdır. Azərbaycan dünyəvi dövlətdir. Bununla bərabər, biz hamımız dinə böyük hörmətlə yanaşırıq. Bu bizim tariximizin, mədəniyyətimizin və özünüdərkimizin bir hissəsidir. Ölkəmizdə dinin yeri Konstitutsiyada təsbit olunub. Cəmiyyətimiz də özünün inamlarında tam azaddır”.

“Kabinetimdə atamın portretini asmışam”

“Kabinetimdə Heydər Əliyevin porterti asılıb. Mənə elə gəlir ki bu kifayət edir. O, mənim atam olub, bütün həyatını xalqa həsr etmiş lider olub. Ailə üzvü kimi atamın ali keyfiyyətləri mənə yaxşı bəlli idi. Axı digərləri onu ya televiziorda, ya da uzaqdan görüblər.  Heydər Əliyevin insani keyfiyyətləri və vicdanlılığı bir nümünədir. Onun ölkənin inkişafı üçün etdiklərinin qiyməti yoxdur”.

“Plovu çox xoşlayıram”

“Azərbaycan mətbəxini hökmən dadmaq lazımdır. Mən özüm milli mətbəxə üstünlük verirəm. Bu mətbəx çox rəngarəngdir. Məsələn, dolma və kabablarımızı deyə bilərəm. Amma ən əziz qonaq gələndə, toyda-bayramda plov verilir. Mən plovu çox xoşlayıram. Onun çox müxtəlif formaları var. Bir-birinə bənzəmir. Mən şəxsən plova üstünlük verirəm”.  

“Atam çağırıb deyərdi: “Hə, təzə nə anektodun var”

“Mən lətifələri sevirəm. Uşaq vaxtlarında gülməli anektodlara qulaq asmağa, danışmağı xoşlayırdım. Ən əsası odur ki, onları yadda saxlaya bilirdim. Hərdən elə olurdu ki, atam məni çağırıb deyirdi: “Hə, danış görüm təzə nəyin var”....Qeyd edim ki, anektodlar ünsiyyət zamanı çox vacibdir”.

“General olmaq istəyirdim”

“Uşaqlıqdan general olmaq istəyirdim. Xatırimə gəlir ki, atama 1967-ci ildə general rütbəsi vermişdilər. O zaman çox balaca idim. Amma yaddaşımda dərin iz buraxımışdı... Sonradan hərbçi olmağın əleyhinə deyildim. Amma Moskva Dövlət Beynəlxalq Əlaqələr İnstitutuna daxil oldum. Moskvaya gələndə mənim hələ heç 16 yaşım olmamışdı...”.

“Mənim üçün işlədiyim adamların mənə münasibətini bilmək vacib idi”

“Burada oxudum, sonra müəllimlik etdim. Atam istefaya göndəriləndən sonra mənə münasibət birmənalı oldu. Amma mənim üçün işlədiyim ali məktəbdə işlədiyim adamların münasibətini bilmək vacib idi: onlar mənə dəstək nümayiş etdirdilər, böyük diqqət yetirirdilər. Bu mənim üçün çox mühüm və qiymətli idi. Amma nə edəsən, siyasi direktivlər belə idi ki, Əliyevin oğlu burada daha işləyə bilməz. Yeri gəlmişkən, Moskvada rəsmi səfərdə olarkən mənə Moskva Dövlət Beynəlxalq Əlaqələr İnstitutunun fəxri doktoru adını verdilər”. /// modern.az