Dünən sosial şəbəkələrdə belə bir xəbər yayıldı: Dilqəm və Şahbaz Azərbaycana gətirilir. Bu xəbəri eşidən kimi ağlıma ilk olaraq bu fikir gəldi: Görəsən, bu adamlar indi hansı hissi keçirir? 

Mənə görə heç bir rejissor, heç bir yazar bu adamların həyatını, yaşadıqlarını çəkə bilməz, yaza bilməz. Siz nələr çəkmisiniz, Dilqəm və Şahbaz?

Ata-analarının məzarını ziyarət edərkən həbs olundular, 6 il tövləni xatırladan Şuşa həbsxanasında qaldılar, hər yanları erməni, hər tərəfləri düşmən. Hər torpaq geri qayıtdıqca onlardan əsəbini çıxan nəzarətçi. Yaxını, dostu gəbərdilən erməninin bu şəxslərin üstünə hücum çəkməsi və biz bilmədiyimiz dəhşətli faktlar.

Həbs olunarkən Dilqəm Əsgərova məhkəmədə bir çox ittiham irəli sürülmüşdü və əfv olunması üçün ərizə yazılması tələb olunmuşdu. Əgər Dilqəm Əsgərov bu ərizə ilə müraciət etsə idi, ona ömürlük yox, 15-20 il iş verəcəklərini vəd edirdilər. Lakin Dilqəm kağıza bir kəlmə söz yazır: "təki qeyrətimiz sınıxmasın".

Ömürlük həbs cəzası alsa da, qüruru onu bütün Azərbaycana sevdirdi. Bəlkə də bir ümidi qalırdı ki, nə vaxtsa Vətənə dönərəm...

İllər keçir və Müzəffər Azərbaycan Ordusu Şuşanı azad edir, ancaq sən yenə də azad oluna bilmirsən. Alçaq düşmən səni aparır İrəvana, sonra da geri verməmək üçün deyir koronavirusa yoluxmusan və yenə də sənin əlindən heç nə gəlmir, yalnız susursan, yalnız nəyisə gözləyirsən...

Və anidən bir gün səni gətirirlər Bakıya. Eşidirsən ki, həbsxanasında yatdığın Şuşa da, ziyarətinə getdiyin Kəlbəcər də işğaldan azad edilib və sən özün də azadsan... 

Bəs necə oldu ki, ermənilər bu addımı atmağa məcbur oldu? 

Hər kəsə bəlli idi ki, Ermənistan heç vaxt öz xoşuyla Dilqəmlə Şahbazı Azərbaycana verməyəcəkdi. Son ana qədər ermənilər bunu düşünmürdülər. Hətta Avropa Məhkəməsinin qərarlarını da saya almırdılar. 

Yalnız Cənab Prezidentin qətiyyəti, iradəsi və Azərbaycan Ordusunun qələbələri onları bu addımı atmağa məcbur etdi. 

Paşinyan dəmir yumruğu başında hiss etdiyi üçün bizim dediyimiz "hamının hamıya” prinsipi ilə razılaşdı. 

Prezident İlham Əliyev "Mən hər bir azərbaycanlının Prezidenti olacam” sözünə sadiq qaldığını bir daha sübut etmiş oldu. 

Macarıstandan Ramil Səfərovun ekstradisiyası, Milli qəhrəman Mübariz İbrahimovun nəşinin qaytarılması, indi isə Şahbaz Quliyev və Dilqəm Əsgərovun Vətənə gətirilməsinin təmin olunması buna əyani sübutdur.

Təşəkkürlər, Cənab Prezident, Təşəkkürlər, Müzəffər Azərbaycan Ordusu!