Peyman SADIQOV Ölüm bilinməyəndir. Bəzən bir qaçış, bəzən də bir qurtuluşdur. Əvvəlində ən çox çalışılan imtahandır. Günlər, həftələr, aylar, illər həsr olunur bir saniyəlik ürək duruşuna, gözlərin sonsuz yuxuya getməyinə. Səslərin eşidilmədiyi, gerçək dincliyə çatdığı tək andır.Əslində insanların hər biri çox cəsurdur. Öləcəklərini bildikləri halda həyata qaldıqları yerdən davam etməyi bacara bilirlər. Çox vaxt ağlımıza belə gəlmir ölüm. Sanki sonsuza qədər var olacaqmış kimi boş yaşayırıq həyatı. Həyatı monoton və darıxdırıcı edəndə budur məncə. Roussau'nun da dediyi kimi "Ölmə zamanı gəlincə, necə yaşamaq lazım olduğunu anlamağın nə dəyəri var?"Ölüm həyatın içində də vardır əslində. Öyrədə-öyrədə gəlir. Sevgilinin ayrılığı, dostluğun sonu da bir ölümdür. Həyatın hər anında yaşayırıq ölümü. Bir duyğu bitər yəni ölər. Daha sonra yeniləri doğular, böyüyər. Gerçək ölümün bu vəziyyətdən tək fərqi artıq yeni duyğuların doğmayacak olmasıdır. Bəlkə də ölümü bu qədər qorxuducu edən şey artıq yeni duyğuların olmayacaq olmasıdır. Öyrəniləcək, görüləcək bir şeyin qalmamasıdır. Gediləcək bir yerin olmamasıdır. Bir baxıma həyatdan təqaüdçü olmaq.Davamlı bir qaçaqaç ilə keçər hər birimizin həyatı. Hər şeyi öyrənirik. Gülərik, ağlayarıq bəzi zamanlar. Nə üçün? Bir gün gedərkən arxamızda izlər buraxmaq üçünmü? Həyat bəlkə də geridə qalan izlərdir. Ölümü güclü edənsə hər duyğunun, düşüncənin fərqində olunmadan ölümə həsr olunmasıdır. Hər birinin eyni anda kəsişdiyi tək nöqtədir.İşin qəribə tərəfi isə belə bənzərsiz, qiymətli bir anlara sevgi ilə baxılmamasıdır. Doğum ölümə hazırlıqdır. Bəlkə də göz yaşlarıdır ölümə göstərilən sevgi...Bu gün «Milli Yol» qəzetinin və Poliqon İnformasiya Agentliyinin qurucusu və Baş redaktoru Şahin Ağabəylinin faciəli ölümünün iki ili tamam olur. Mərhum jurnalistin ölümü həmkarları üçün nə qədər acı olsada gərçəklərə dözməliyik. Allahın onun alnına yazdığı ömür bura qədər imiş. Şahin Ağabəyli öz dəstixətti ilə tanınmış jurnalist idi. Onun keşməkeşli həyatı haqqında nə qədər yazsaq da azdır. Həqiqətən O, peşəsinə vurğun, gözəl insan, qəlbi Azərbaycanla döyünən dəyərli bir şəxsiyyət idi. Şahin Azərbaycan mediası üçün sanki “arxeoloji nadir tapıntı” idi. Onun yoxluğu hər bir jurnalist üçün acı vericidir. Ömrünün ən gözəl çağında həyata gözlərini yumdu. Deməkki bu da bizim acı taleyimiz və qara yazımızdır.Mən öz növbəmdə jürnalist Şahin Ağabəylinin vəfatından kədərləndiyimi bildirib, onun ailə üzvlərinə dərin hüznlə başsağlığı verirəm. Məkanın cənnət olsun.
